Przy szlifowaniu wyrobów ze stali w powietrzu unoszą się opiłki, a przy szlifowaniu akrylu powstaje pył. W pomieszczeniach gdzie obrabiano protezy były wyciągi, w innych - małe kratki wentylacyjne. Jako ochronę pracownicy wykorzystywali, fartuchy, przyłbice i maseczki, lecz bez filtrów ochronnych. Pracę wykonywano ręcznie. Kobieta skarżąca ZUS pracowała 8 godzin dziennie.
Do obowiązków technika dentystycznego należało:
- naprawianie protez zębowych,
- modelowanie w wosku,
- wykonywanie aparatów ortodontycznych,
- wykonywanie odlewów i ich szlifowanie.
Materiałami były: gipsy, akryle, stal, pumeksy.
Najpierw ZUS, a później Sąd Okręgowy nie uwzględnił wniosku kobiety o rekompensatę, co do zasady przysługującą ubezpieczonemu, jeżeli jego okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu przepisów ustawy emerytalnej) wynosi co najmniej 15 lat.
Praca techników dentystycznych w zakładzie opieki zdrowotnej nie może być zakwalifikowana jak praca w przemyśle chemicznym, bo jest ściśle związana z działalnością medyczną. Świadczy o tym nie tylko skala wytwórstwa, ale również specyfika wykonywanych czynności. Praca technika dentystycznego ma charakter jednostkowy (protezy wykonywane są pojedynczo) i precyzyjny, pozwalający na ograniczenie kontaktu ze szkodliwymi substancjami do minimum.
Nie można zatem uznać, że praca technika dentystycznego to zatrudnienie w szkodliwych warunkach (stanowiska wyszczególnione w dziale IV wykazu A – chemia).
W konsekwencji Sąd I instancji uznał, że ubezpieczona, pracując na stanowisku technika dentystycznego (w ochronie zdrowia), nie była narażona na czynniki szkodliwe, wynikające z tych samych procesów technologicznych, na które narażeni są pracownicy w branży chemicznej, co sprawia, że nie można uznać, iż ubezpieczona pracowała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przy "przetwórstwie żywic i tworzyw sztucznych bądź produkcji surowców, półproduktów i środków pomocniczych stosowanych do produkcji i przetwórstwa żywic i tworzyw sztucznych".
Nawet gdyby przyjąć, że zaliczenie pracy technika dentystycznego do działu IV wykazu A jest możliwe, to żaden z rodzajów prac tam wymienionych nie odpowiada charakterowi pracy wykonywanej przez ubezpieczoną, gdyż nie zajmowała się ona produkcją żadnych ze wskazanych substancji, a jedynie wykorzystywała niektóre z nich przy tworzeniu protez.
Czynności nie stanowiły również przetwórstwa żywic i tworzyw sztucznych, bowiem istotą przetwórstwa jest produkcja gotowych wyrobów na skalę przemysłową - dowodził sąd.
Wprawdzie ubezpieczona wytwarzała protezy dentystyczne z akrylu, jednak do jej obowiązków należały także inne czynności związane z wytwarzaniem odlewów gipsowych, obróbką modelów gipsowych, gotowaniem i polerowaniem protez, a także wytwarzaniem mostów, koron.
Ponadto sama ubezpieczona przyznała, że w procesie produkcji nie używano żywic.
W ocenie sądu, praca z gipsem, wypełniająca znaczną część obowiązków przy realizacji protezy, aczkolwiek nie pozbawiona elementów narażenia zdrowia na szkodliwy pył, nie jest pracą przy przetwarzaniu żywic, podobnie jak praca z materiałami metalowymi.
Także praca przy użyciu wosku nie jest "produkcją" wosków lub woskoli.
Sąd orzekający stwierdził, że praca przy "przetwórstwie żywic" nie wypełniała pełnej dniówki roboczej wnioskodawczyni, a tylko wtedy można byłoby zakładać, że skarżąca wykonywała pracę tak samo obciążającą organizm procesami technologicznymi, jak "w chemii".
Ubezpieczona nie spełnia przesłanek do nabycia prawa do emerytury z rekompensatą, gdyż nie można zakwalifikować czynności wykonywanych przez nią w ramach zatrudnienia w spornym okresie do prac wymienionych pod poz. 17 działu IV wykazu A, a skoro praca odpowiadająca zajęciom technika dentystycznego nie została również ujęta w żadnym innym miejscu wykazu A, ani też wykazu B. to nie może zostać uznana za pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu rozporządzenia.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych sygn. akt III AUa 72/21
Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.