Właściciele gabinetów dentystycznych, leczący osobiście pacjentów, którzy płacą dotychczas podatki na zasadach ogólnych mogą - o ile uznają taką formę za korzystniejszą - skorzystać z karty podatkowej.

Powstać może wątpliwość czy kontrakt z NFZ nie wyklucza opodatkowania w formie karty podatkowej (wyłączenia obejmują wykonywanie usług na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej oraz na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej). Nie, gdyż NFZ występuje w tym przypadku jako pośrednik w uiszczaniu opłat w imieniu ubezpieczonych pacjentów.
Nie ma zatem znaczenia czy praktyka stomatologiczna realizuje wyłącznie usługi poza systemem NFZ, czy przyjmuje zarówno pacjentów „prywatnych", jak i tych na podstawie kontraktu z publicznym płatnikiem.

Zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego. Za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą zawodu.

Zmiana formy opodatkowania jest możliwa, należy jednak zadbać o złożenie stosownego wniosku naczelnikowi urzędu skarbowego, w którym rozlicza się podatnik. Formalność tę należy spełnić nie później niż do 20 stycznia roku podatkowego. Oczywiście jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w trakcie roku podatkowego - wyboru formy opodatkowania należy dokonać przed rozpoczęciem działalności.

O aktualnych stawkach karty podatkowej pisaliśmy tutaj

Podstawa prawna: art. 4 i art. 23 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.).