- Materiały podstawowe, czy pomocnicze - jak traktować środki medyczne, wykorzystywane podczas wykonywania usług stomatologicznych i ortodontycznych, takie, jak: zamki, łuki i pierścienie, materiał do wypełniania zębów, czy masy wyciskowe?
- Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że zużywane podczas wykonywania usług stomatologicznych i ortodontycznych środki medyczne, jako nie stanowiące materiałów pomocniczych, nie muszą być ujmowane w spisie z natury
- Materiały, zużywane w toku świadczonych usług stomatologicznych i ortodontycznych, podlegają ujęciu w spisie z natury, jako materiały podstawowe i pomocnicze - wyrokował dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Jak tratować materiały stomatologiczne
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy dowodził że: środki medyczne wykorzystywane podczas wykonywania usług stomatologicznych i ortodontycznych takie, jak: zamki, łuki i pierścienie, materiał do wypełniania zębów, czy masy wyciskowe nie stanowią materiałów podstawowych, ani pomocniczych - a w związku z tym lekarz dentysta prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług stomatologicznych i ortodontycznych nie jest zobowiązany ujmować ich w spisie z natury (sygn. akt ITPB1/415-53/12/DP).
W opinii Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów.
W remanencie początkowym oraz końcowym podatnik zobowiązany jest również ująć materiały pomocnicze. To te, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości.
Warunkiem uznania określonego materiału za pomocniczy jest łączne spełnienie trzech warunków:
- materiał nie stanowi materiału podstawowego w rozumieniu przepisów rozporządzenia,
- materiał musi być zużywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
- materiał musi bezpośrednio oddawać wyrobowi swoje właściwości.
Materiał pomocniczy musi zatem bezpośrednio oddawać wyrobowi swoje właściwości. Jeśli tak, to środki medyczne wykorzystywane w gabinecie stomatologicznym nie stanowią materiałów podstawowych.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że zużywane podczas wykonywania usług stomatologicznych i ortodontycznych środki medyczne, jako nie stanowiące materiałów pomocniczych, nie muszą zostać ujęte w sporządzanym spisie z natury.
Spis z natury konieczny
Należy ostrożnie traktować tę interpretację, bo oto dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w takiej samej sprawie powziął zgoła inną decyzję, a mianowicie, że środki medyczne wykorzystywane podczas wykonywania usług stomatologicznych i ortodontycznych należy ujmować w spisie z natury.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że finalnym efektem usługi stomatologicznej, czy ortodontycznej jest wyrób gotowy, zaś wskazane przez dentystkę materiały zużywane w toku świadczonych usług, które stają się główną substancją (budulcem, elementem) gotowego wyrobu, bądź bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości, zaliczane są odpowiednio do materiałów podstawowych i pomocniczych, o których mowa w par. 3 pkt 1 lit. b i c rozporządzenia ministra finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
W konsekwencji, materiały zużywane w toku świadczonych usług stomatologicznych i ortodontycznych podlegają ujęciu w spisie z natury, jako materiały podstawowe i pomocnicze.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach dowodził, że u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.
Tym samym w remanencie początkowym oraz końcowym dentysta zobowiązany jest ująć m.in. materiały podstawowe oraz materiały pomocnicze (sygn. akt IBPBI/1/415-606/14/ZK).
Czym są materiały w praktyce stomatologicznej
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w odpowiedzi na indywidualne zapytanie właściciela gabinetu stomatologicznego, odpowiedział z kolei tak:
Zakupy leków, materiałów do wypełnień, zębów akrylowych oraz protez, których wykonanie zlecone jest innej firmie, zalicza się do materiałów, które w procesie produkcji lub świadczenia usług stają się główną substancją gotowego wyrobu. W związku z tym wydatki poniesione na ich zakupy należy ująć w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów - "zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu".
Natomiast wydatki poniesione na zakup pozostałych przedmiotów, takich jak: igieł, wałeczków, masy wyciskowej, pasków ściernych, należy ująć w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów - "pozostałe wydatki". Przy czym wskazane przedmioty nie stanowią materiałów podstawowych. Nie można ich także uznać za materiały pomocnicze, bowiem mimo, iż są one nabywane w celu wykonania usługi, to nie oddają bezpośrednio usługom swoich właściwości. (IPTPB1/415-27/11-2/KSU).
Czym są pozostałe wydatki w praktyce stomatologicznej
W tej samej kwestii wydał stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 marca 2011 r., (nr ILPB1/415-1447/10-6/AP).
Osoba prowadząca gabinet stomatologiczny dokonuje zakupu: koron, mostów porcelanowych oraz protez wykonywanych przez technika dentystycznego oraz zakupu przedmiotów, z których bezpośrednio nie wykonuje usług.
Wydatki, poniesione na zakup materiałów, za które należy uznać korony, mosty porcelanowe i protezy wykonywane przez technika dentystycznego, należałoby ująć w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Natomiast wydatki poniesione na zakup pozostałych przedmiotów, takich jak: rękawiczki, strzykawki, igły jednorazowe, igły, paseczki ścierne, kliny drewniane pomocne przy wykonywaniu wypełnienia, masy wyciskowe, odczynniki do wywoływarki, błony rtg, środki do dezynfekcji, opakowania do sterylizacji, ślinociągi, serwety, lignina, gaza opatrunkowa, sączki papierowe, guma do koferdamu, należy ująć w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jako pozostałe wydatki. Przedmioty te nie stanowią materiałów podstawowych. Nie można ich także uznać za materiały pomocnicze, bowiem mimo iż są one nabywane w celu wykonania usługi, to nie oddają bezpośrednio usługom swoich właściwości.
Tak więc wydatki poniesione na zakup materiałów (m.in. koron, mostów porcelanowych oraz protez wykonywanych przez technika dentystycznego), należy ująć w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, natomiast wydatki poniesione na zakup pozostałych przedmiotów należy ująć w kolumnie 13, jako pozostałe wydatki.
Czytaj więcej
Kto jest najbogatszym dentystą na świecie? ListaZasady przeprowadzania spisu z natury
Podatnicy, osiągający dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów zobowiązani są do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury:
- towarów handlowych;
- materiałów podstawowych i pomocniczych;
- półwyrobów;
- produkcji w toku;
- wyrobów gotowych;
- braków i odpadów.
Obowiązek taki powstaje:
- na 1 stycznia;
- na koniec każdego roku podatkowego;
- na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego;
- w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym;
- w przypadku zmiany wspólnika;
- w chwili zmiany proporcji udziałów wspólników;
- wobec likwidacji działalności.
Spis z natury powinien zawierać:
- imię i nazwisko właściciela i ewentualnie nazwę firmy;
- datę sporządzenia spisu;
- numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury;
- szczegółowe określenie towaru i innych składników;
- jednostkę miary;
- ilość określoną w czasie spisu;
- cenę w złotych i groszach za jednostkę miary;
- wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową;
- łączną wartość spisu z natury.
Komentarze