Hiszpański rząd stopniowo wprowadza finansowanie higieny jamy ustnej do portfela świadczeń Narodowego Systemu Zdrowia. W projekcie budżetu państwa na 2021 r. przeznaczono na ten cel 49 mln EUR. To jeden z elementów rekonstrukcji zasad opieki stomatologicznej.

Analizowany raport „Propozycja inkluzywnej higieny jamy ustnej w Hiszpanii”, zlecony przez Vitaldent, wspomina o kwotach od 4,5 mld do 5,4 mld EUR, które należałoby rocznie przeznaczać na opiekę stomatologiczną nad obywatelami.

Dokument wspomina o czterech kwotach:
5,4 mld EUR – jeśli nie zostanie wprowadzony czynnik współpłacenia przez pacjentów za leczenie stomatologiczne,
5,16 mld EUR - przy współpłaceniu w wysokości 15 proc.,
4,98 mld EUR – przy  współpłaceniu w wysokości 25 proc.,
4,53 mld EUR - przy 50 proc. płatnościach po stronie pacjentów.

Według wyliczeń grupy profesjonalistów, którzy przygotowali dokument, w systemie bez dopłat przewidywany wzrost popytu na usługi stomatologiczne wyniósłby aż 47,5 proc., co podniosłoby wyraźnie łączne wydatki na higienę jamy ustnej. Stanowiłoby to 4,9 proc. całkowitych wydatków na opiekę zdrowotną i 0,54 proc. całkowitego PKB.

- Te liczby trzeba zweryfikować i ocenić czy koszt finansowania zdrowia jamy ustnej jest osiągalny dla krajowego systemu opieki zdrowotnej i hiszpańskiej gospodarki - powiedział Alberto Montero, profesor ekonomii stosowanej na Uniwersytecie w Maladze, przewodniczący komisji ds. zatrudnienia i zabezpieczenia społecznego.

Eksperci, którzy przygotowali propozycje, wzięli pod uwagę dane epidemiologiczne dotyczące zdrowia jamy ustnej Hiszpanów. Szczególnie dwie najczęstsze patologie: próchnica zębów i choroby przyzębia - wyjaśnił Lluis Giner, dziekan Wydziału Stomatologii Międzynarodowego Uniwersytetu Katalońskiego.

W raporcie podkreślono, że zasadniczą kwestią przy projektowaniu polityki zdrowotnej jest znajomość intensywności występowania schorzeń jamy ustnej - w celu określenia alokacji zasobów. Zgodnie z analizowanymi danymi, istnieją znaczące nierówności w dostępie do usług stomatologicznych w zależności od statusu ekonomicznego pacjentów oraz obszaru, który zamieszkują.

W 2010 r. 23 proc. Hiszpanów nie poszło do dentysty z powodów finansowych.