- Przepisy, w zakresie ustalania ceny maksymalnej za energię elektryczną, dotyczą także właścicieli gabinetów stomatologicznych
- Warunkiem skorzystania z przywileju określenia ceny za prąd, ustawowo ograniczonej poziomem maksymalnym - jest złożenie stosownego oświadczenia do 30 listopada
- Radca prawny dr Natalia Krej dowodzi, że przepisy dotyczące ceny maksymalnej za energię elektryczną stosuje się do lekarzy dentystów w zakresie, w jakim są oni uznawani za przedsiębiorców (w tym za przedsiębiorców mikro, małych bądź średnich)
Radca prawny dr Natalia Krej na stronie Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego przedstawiła kompleksową analizę prawną dotyczącą możliwości skorzystania z prawa do ograniczenia ceny płaconej za energię elektryczną.
Możliwość taką wprowadziła ustawa z 27 października 2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 2243) o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 r.
Konieczność uzgodnienia ceny maksymalnej
Ustawowe ustalenie ceny maksymalnej powoduje, że strony umowy tracą możliwość umownego ukształtowania jej wysokości na wyższym poziomie.
Strony muszą jednak określić w umowie cenę indywidualną (to z uwagi na fakt, że ceny maksymalne nie mają bezpośredniego zastosowania z mocy samego prawa – zarządzenie odpowiedniego organu wyznacza jedynie górny limit ceny, a nie cenę).
Przepisy dotyczące ceny maksymalnej wymagają złożenia oświadczenia w celu zawarcia w tym zakresie określonego porozumienia kontraktowego, w ramach którego poziom ceny za energię elektryczną nie może przekroczyć progu maksymalnego.
Złożenie przez uprawnionych odbiorców stosownego oświadczenia powinno nastąpić w nieprzekraczalnym terminie do 30 listopada..
Dla kogo cena maksymalna za prąd
Przepisy wprowadzają zamknięty katalog odbiorców, którzy są uprawnieni do skorzystania z ceny maksymalnej za energię elektryczną.
Wśród wymienionych przez ustawodawcę podmiotów wskazuje się na m.in.
- przedsiębiorcę będącego mikroprzedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą albo średnim przedsiębiorcą w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 i 2105 oraz z 2022 r. poz. 24, 974 i 1570), w zakresie, w jakim zużywa energię elektryczną na potrzeby podstawowej działalności (art. 2 pkt 2), lit. b ww. ustawy);
- podmiot udzielający świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w zakresie, w jakim zużywa energię elektryczną na potrzeby udzielania tych świadczeń, (art. 2 pkt 2), lit. e ww. ustawy).
W przypadku drugiego wskazania - definicja nie powinna nastręczać zbyt wielkich trudności. Pierwszy przypadek wymaga pewnego wyjaśnienia z perspektywy lekarza dentysty.
Możliwość skorzystania z przepisów ustawy o środkach nadzwyczajnych, mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 r. sprowadza się do używania tej energii w zakresie, w jakim jest ona przeznaczana na potrzeby podstawowej działalności, w tym przypadku działalności leczniczej
Działalność ta polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w tym za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. W odniesieniu do lekarzy dentystów - w zakresie chorób zębów, jamy ustnej, części twarzowej czaszki oraz okolic przyległych.
Można zatem przepisy dotyczące ceny maksymalnej za energię elektryczną zastosować do lekarzy dentystów w zakresie, w jakim są oni uznawani za przedsiębiorców, w tym są mikro, małymi bądź średnimi przedsiębiorcami.
Czy lekarz dentysta jest: mikro, małym lub średnim przedsiębiorcą
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 i 2105 oraz z 2022 r. poz. 24, 974 i 1570), do której prawodawca odsyła na wprost,
mikroprzedsiębiorca to – przedsiębiorca, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:
a) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz b) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro;
mały przedsiębiorca to – przedsiębiorca, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:
- zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników;
- osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro – i który nie jest mikroprzedsiębiorcą;
średni przedsiębiorca to – przedsiębiorca, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:
- zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników
- osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 mln euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro – i który nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym przedsiębiorcą
Czytaj więcej
Składka na samorząd lekarski wzrosła ponad miaręKiedy lekarz dentysta jest przedsiębiorcą
Przedsiębiorcą jest:
- osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą;
- wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
Ta grupa powinna być uznana za uprawnionego odbiorcę w zakresie cen maksymalnych za energię elektryczną, pod warunkiem, iż pozostają mikro, małym bądź średnim przedsiębiorcą.
Grupa podmiotów, wykonujących działalność leczniczą, a nie stanowiących podmiotu leczniczego obejmuje lekarzy dentystów, którzy mogą wykonywać swój zawód w ramach działalności leczniczej na zasadach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych, po wpisaniu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą.
Działalność taka może być wykonywana przez lekarzy dentystów w formie jednoosobowej działalności gospodarczej jako:
- indywidualna praktyka lekarska,
- indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania,
- indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska,
- indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania,
- indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,
- indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład bądź w formie spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka lekarska.
Działalność lecznicza wykonywana w ramach praktyk zawodowych stanowi działalność gospodarczą, a osoby lub spółki ją wykonujące (spółka jawna i partnerska) mają status przedsiębiorcy.
Komentarze