Ładny dentysta lepiej walczy z dentofobią?

Innym ważnym czynnikiem, wpływającym na przełamywanie przez dentofobów barier i oporów względem stomatologa, jest  budowanie wizerunku w oparciu o dwa kryteria: atrakcyjności i podobieństwa. Wydaje się, że atrakcyjność stomatologa sprawia, że sam komunikat staje się dla pacjenta bardziej atrakcyjny. Ludzie, którzy nam się podobają, mają na nas wpływ, bo często zachowujemy się tak, aby sprawić im przyjemność. Do ważnych cech atrakcyjności należy wygląd zewnętrzny. Pozytywne doznania estetyczne są dla człowieka bardzo ważne, satysfakcjonują jego wrażenia, dają poczucie przyjemności. Stomatolog w kontakcie z dentofobami musi pamiętać o tym, że powinien dbać o swój wygląd: strój, fryzura, dyskretny zapach.

Użyteczność atrakcyjności pracy stomatologa należałoby powiązać z innym ważnym wskaźnikiem, jakim jest podobieństwo nadawcy, w tym przypadku stomatologa do pacjenta. Mowa tu o dwóch rodzajach podobieństw: podobieństwo wyglądu, zachowania oraz podobieństwo w wartościach czy zainteresowaniach.

Odkryj w sobie konformistę i ...aktora

W psychologii społecznej uznaje się, że ludzie bardziej lubią tych, którzy są do nich samych podobni. Dzieje się tak, dlatego, że ludzie, którzy są do nas podobni, utwierdzają nas w przekonaniu, iż to, co robimy i jacy jesteśmy jest, jest słuszne. Istotnym elementem ważnym dla profesji stomatologa jest teoria ról społecznych.

Oznacza ona, że człowiek w swoim codziennym funkcjonowaniu pełni wiele ról. Niekiedy wyraźnie różnią się od siebie, głównie w sensie charakteru psychologicznego. Inaczej, więc zachowujemy się w roli rodzica, dziecka, czy petenta w urzędzie. Za każdym razem używamy innych sposobów zachowań, posługujemy się innym językiem, wyrażamy inne emocje. Profesja stomatologa jest dość specyficzną rolą społeczną. Jego specyfika polega głównie na umiejętności dopasowania swojego zachowania, być może także swojego wyglądu, do różnych w swym charakterze dentofobów. Pacjenci mogą się generalnie różnić takimi cechami, jak : wiek, płeć, poziom wykształcenia, miejsce zamieszkania. Już te cechy będą determinowały różne oczekiwania i potrzeby pacjentów. Stomatolog musi więc być elastycznym konformistą i dobrym aktorem. Innego języka powinien używać rozmawiając z dzieckiem, innego, kiedy jego dentofobami są osoby dorosłe. To zewnętrzne upodobnienie się do środowiska, w którym stomatolog pracuje, ma duże znaczenie dla ważnego w kontaktach interpersonalnych pierwszego wrażenia, które poparte innymi jeszcze cechami będzie miało wpływ na jakość percepcji stomatologa przez otoczenie.