• Wbrew powszechnej opinii, główną motywacją do pozostania w dotychczasowym miejscu pracy wcale nie jest wynagrodzenie, choć oczywiście jest ono bardzo ważnym czynnikiem dla każdego pracownika. 

  • Szkolenia nie mogą być pustym benefitem, a prawdziwą inwestycją w rozwój pracownika i samej praktyki, co przełoży się na jej efektywność oraz jakość opieki nad pacjentami. 

  • Ścieżka kariery, którą powinno się przedstawić pracownikowi już podczas spotkania rekrutacyjnego, pomoże mu wyobrazić sobie własną przyszłość w ramach kliniki. 

  • Ważne jest wspieranie budowy relacji opartych na szacunku i respekcie, niezależnie od tego, czy ktoś pracuje z pacjentem jako specjalista medyczny, czy niemedyczny.

Gabinet stomatologiczny jest przedsiębiorstwem

Lecznice pełnią ogromną rolę w systemie ochrony zdrowia pacjentów, jednak stosunkowo rzadko analizowane są przez pryzmat tych samych czynników, co firmy usługowe czy produkcyjne z innych sektorów. A jednak, gabinet stomatologiczny jest firmą, często rodzinną, w której pracują kolejne pokolenia lekarzy. Co wyróżnia biznesy stomatologów to fakt, że nie ma innej branży, w której sukces byłby równie silnie powiązany z personelem. To dzięki wiedzy i profesjonalizmowi kadry medycznej – lekarzy, higienistek, asystentek i asystentów, oraz pracowników niemedycznych, zapełniają się grafiki zabiegów, a pacjenci stają się lojalni wobec danej placówki.

Biznes jest tak silny, jak ludzie, którzy go tworzą – to teza, która jest szczególnie prawdziwa w odniesieniu do świata stomatologii. Dlatego zespół kliniki jest jej najważniejszym atutem, wymagającym poświęcenia odpowiedniej uwagi przez lidera czy założyciela.

Czynniki wpływające na atmosferę pracy, choć podobne w przyczynach do tych z innych sektorów, w gabinecie oddziałują o wiele intensywniej, niż w dowolnym innym przedsiębiorstwie.

Jak pokazują dane z najnowszej, globalnej ankiety firmy Microsoft, ponad 40 proc. wszystkich pracowników rozważa zmianę miejsca pracy do końca 2021 r. Dlaczego? W dużej mierze odpowiedzialna jest pandemia koronawirusa, która pomogła profesjonalistom w weryfikacji priorytetów stawianych sobie tak w życiu prywatnym, jak i zawodowym.

Jak uniknąć wakatów w praktyce stomatologicznej

To duże wyzwanie dla pracodawców, ponieważ każdy nowy wakat to ogromne koszty, na które składają się procesy rekrutacji, wdrożenia nowego współpracownika czy te wynikające z czasowego zmniejszenia produktywności placówki. Zwiększona rotacja mocno może dotknąć biznes stomatologiczny, który wymaga od pracowników szczególnych umiejętności, i to zarówno od personelu medycznego, jak i administracyjnego. Dlatego dobrze jest zrozumieć motywacje podwładnych i wdrożyć nowe praktyki lub udoskonalić dotychczasowe, by chronić zespół. Dla inspiracji warto spojrzeć na działania podejmowane przez managerów z innych sektorów gospodarki.

 Nie tylko pieniądze decydują o atrakcyjności pracy

Wbrew powszechnej opinii, główną motywacją do pozostania w dotychczasowym miejscu pracy wcale nie jest wynagrodzenie, choć oczywiście jest ono bardzo ważnym czynnikiem dla każdego pracownika.

Z najnowszych badań Instytutu Gallupa wynika, że najważniejsze są czynniki miękkie, czyli m.in.:
- możliwość rozwoju;
- relacje z przełożonym;
- relacje w zespole;
- work-life balance.

Praca w świecie stomatologii jest specyficzna. Choćby kryterium work-life balance zawsze jest silnie zaburzane przez nadrzędną wartość, jaką jest dobro pacjenta. Wynikają z tego choćby niestandardowe godziny pracy specjalistów.

Jednak nad wszystkimi tymi elementami można z powodzeniem pracować, nawet w najmniejszej lecznicy, a pracownicy docenią każdą inicjatywę podejmowaną przez przełożonego. Niestety, lekarze dentyści często nie mają możliwości nauki tych narzędzi, ponieważ w procesie edukacji nie zapewnia się im możliwości poznania technik zarządzania zespołem.

Co zatem może zrobić dentysta lekarz?

Możliwość rozwoju i relacje z przełożonym

Rozwój przez każdego definiowany jest inaczej, dlatego jakiekolwiek działania warto rozpocząć od przeanalizowania praktyk aktualnie realizowanych w ramach gabinetu. Ocenie należy poddać przede wszystkim takie elementy jak „ścieżka kariery” oraz „feedback”.

Ścieżka kariery, którą powinno się przedstawić pracownikowi już podczas spotkania rekrutacyjnego, pomoże mu wyobrazić sobie własną przyszłość w ramach lecznicy. Z drugiej strony samemu lekarzowi -właścicielowi czy dyrektorowi zarządzającemu ułatwi ocenę tego, czy dana osoba zasługuje na awans, premię czy podwyżkę.

Jakich umiejętności oczekujemy od osoby na danym stanowisku? Odpowiedź na to pytanie umożliwia ustalenie obiektywnych kryteriów oceny oraz – jeżeli jest taka wola i możliwość – ułożenia oferty np. dopłat przez gabinet stomatologiczny do konkretnych szkoleń czy kursów. Dzięki temu „szkolenia” nie są pustym benefitem, a prawdziwą inwestycją w rozwój pracownika i samej praktyki, co przełoży się na jej efektywność oraz jakość opieki nad pacjentami.

Ważne wnioski z uzyskiwanych informacji

Kluczowy - w mojej ocenie - jest feedback, który nie kosztuje nic ponad czas, który poświęcamy na analizę postępów pracowników czy też elementów, które należy wzmocnić. Poprzez szczerą rozmowę o naszych oczekiwaniach jako lidera wobec podwładnych, tworzymy relację opartą na zaufaniu, budujemy więź.

Rekomenduję każdemu szefowi prowadzenie notatek, nawet myślowych, które pomogą ocenić progres danej osoby. Po drugie, konieczne jest zadbanie o należytą częstotliwość rozmów z opinią zwrotną. Niekoniecznie muszą się one odbywać każdego miesiąca, ale ustalenie stałej daty, np. ostatniego dnia danego kwartału, pomoże wszystkim stronom w należytej koordynacji działań.

Udzielając feedbacku warto pamiętać o jego dwóch głównych typach: korekcyjnym i pozytywnym.

Pierwszy ma na celu skorygowanie pewnych zachowań pracownika lub ich całkowite wyeliminowanie, z kolei drugi –wzmocnienie pozytywnych cech, wsparcie rozwoju w pożądanym kierunku i docenienie.

Przy feedbacku korekcyjnym
A.      Przeprowadzajmy go wyłącznie w cztery oczy.
B.      Podczas jednej rozmowy przekazujmy informację o potrzebie wprowadzenia tylko jednej zmiany – tak, by komunikat był klarowny.
C.       Unikajmy bezpośrednich ocen. Opisując najbardziej pożądany rezultat, pytajmy pracownika, co można było w danej sytuacji zrobić lepiej, dążąc do tego, by pracownik sam zaproponował to najlepsze w naszej ocenie rozwiązanie. Dzięki temu nikt nie zamknie się w odruchu obronnym na komunikat.
D.      Celem rozmowy jest wspólne wypracowanie rozwiązania danego problemu, które będzie osiągalne dla pracownika. Spotkanie powinno zakończyć się określeniem planu działania.

Przy feedbacku pozytywnym
A.      Możemy przekazać go na forum zespołu lub indywidualnie.
B.      Skupiamy się wyłącznie na docenieniu danego zachowania czy wykonania danego zadania – to nie jest moment na przekazanie kolejnych obowiązków.
C.       Nigdy nie porównujmy pracy danej osoby do pozostałych członków zespołu, ponieważ może to prowadzić do wykształcenia się niezdrowej rywalizacji pomiędzy pracowniami.

Rozmowy z informacją zwrotną to także świetny moment do tego, aby w bezpiecznej atmosferze poprosić pracowników o udzielenie szczerej opinii na temat tego, co im nie pasuje w środowisku pracy bądź w relacjach z przełożonym. Większość animozji jest efektem tego, że zastrzeżenia nie są ujawniane i rozwiązywane na bieżąco. Dlatego wysłuchanie drugiej strony nie tylko wzmacnia autorytet lidera, ale też daje mu narzędzia do tego, aby uczynić z gabinetu jeszcze bardziej satysfakcjonujące miejsce do pracy. Każdy popełnia błędy, a umiejętność przyznania się do nich jest ceniona przez współpracowników.

Relacje w zespole

Praca jest sposobem na spełnienie jednej z głównych potrzeb człowieka – przynależności.

Dlatego pozytywna dynamika z pracy w zespole może być najpotężniejszym argumentem dla pracownika, który rozważa zmianę miejsca pracy, przemawiającym za pozostaniem w klinice.

Jak lider może dbać o właściwą atmosferę pracy? Przede wszystkim wspierając budowę relacji opartą na szacunku i respekcie, niezależnie od tego, czy ktoś pracuje z pacjentem jako specjalista medyczny, czy niemedyczny. Oczywiście, naturalnym jest, że praca w gabinecie stomatologicznym związana jest z pewną hierarchicznością, jednak to przywódca powinien wyznaczyć granice tego, jakie zachowania i gdzie są dopuszczalne. Na przykład w pomieszczeniu socjalnym nie muszą panować równie formalne warunki, co w gabinecie zabiegowym,. Pomocne będzie także wspólne celebrowanie sukcesów, ważnych chwil w życiu kliniki, czy przyjęcie przez lidera odpowiedzialności za rozwiązywanie problemów między pracownikami tak, aby kończyły się one polubownie.