W piśmie sygnowanym przez Bernarda Waśko zastępcę prezesa NFZ ds. medycznych wynika, że:

Zgodnie z stanowiskiem przekazanym przez Ministerstwo Zdrowia, jeżeli stażysta albo rezydent spełnia wymogi:

- określone w poleceniu ministra zdrowia do prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z 4 września 2020 r. (wg stanu po zmianach z 1 listopada 2020 r.),

- będąc osobą wykonującą zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295 z późn. zm.),

a więc w przypadku:

1) stażysty albo rezydenta, udzielającego świadczeń w podmiotach leczniczych będących szpitalami II i III poziomu — stażysta albo rezydent jest osobą wykonującą zawód medyczny oraz uczestniczy w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w bezpośrednim kontakcie z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2;

2) stażysty albo rezydenta udzielającego świadczeń w podmiotach leczniczych, w których skład wchodzą jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 882) lub izby przyjęć — stażysta albo rezydent udziela świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego lub w izbach przyjęć;

3) stażysty albo rezydenta wykonującego czynności w laboratoriach podmiotów leczniczych będących szpitalami I, II i III poziomu umieszczonych na liście zamieszczonej przez Ministerstwo Zdrowia, z którymi Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o wykonywanie testów diagnostycznych RTPCR w kierunku SARS-CoV-2 - stażysta albo rezydent jest osobą wykonującą czynności diagnostyki laboratoryjnej w tych podmiotach,

to powinien być traktowany na równi z innymi osobami udzielającymi świadczeń/wykonującymi czynności diagnostyki objętymi zakresem polecenia ministra zdrowia.

Odnośnie do kwestii zgłoszenia i wypłaty dodatkowego świadczenia pieniężnego osobom uprawnionym do uzyskania tego świadczenia, zatrudnionym za pośrednictwem innego podmiotu, NFZ wyjaśnia.

W przypadku, gdy dany podmiot leczniczy będzie realizował procedurę określoną w załączniku do polecenia Ministra Zdrowia z 1.11.2020 r., w stosunku do osób zatrudnianych za pośrednictwem innego podmiotu (podwykonawców), to wówczas - jeżeli osoby te będą osobami wykonującymi zawód medyczny:

- oraz uczestniczącymi w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w bezpośrednim kontakcie z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 w podmiotach leczniczych będących szpitalami II i III poziomu;

- udzielającymi świadczeń zdrowotnych w podmiotach leczniczych, w których skład wchodzą jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 882) lub izby przyjęć,

to dla takich osób można wystąpić o środki na świadczenie dodatkowe.

Polecenie Ministra Zdrowia nie wprowadza bowiem wymogu pozostawania w zatrudnieniu w podmiocie leczniczym dokonującym zgłoszenia tych osób w formule zatrudnienia, którego podstawą ma być umowa o pracę / umowa cywiinoprawna, której stronami są z jednej strony podmiot leczniczy z drugiej — osoba uprawniona do świadczenia dodatkowego.

Jednocześnie to kierownik podmiotu leczniczego dokonujący zgłoszenia osób zatrudnionych przez podwykonawców będzie musiał zapewnić, że informacje o ich wynagrodzeniu są prawidłowe, oświadczenia osób uprawnionych są zgodne ze stanem faktycznym, a pozyskane środki są przez podwykonawców rzeczywiście przekazywane na świadczenia dodatkowe.

Dodatkowe świadczenia pieniężne nie mogą jednocześnie stanowić przychodu podwykonawcy, ponieważ nie są to środki za zapewnienie realizowania świadczeń przez określony podmiot, lecz są to środki przeznaczone na przyznanie osobom wykonującym zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej spełniającym warunki z pkt 1 a dodatkowego świadczenia pieniężnego, wypłacanego miesięcznie.