Projekt ustawy określa sposób informowania o cenach oferowanych towarów i usług oraz skutkach nieprzestrzegania jej uregulowań. Dokument, który trafił do Senatu, przypomina iż usługa to czynność świadczoną odpłatnie, wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Właścicieli praktyk stomatologicznych przede wszystkim interesuje paragraf, który mówi, iż w miejscu sprzedaży detalicznej i świadczenia usług uwidacznia się cenę oraz cenę jednostkową towaru (usługi) w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen. W przypadku obniżki ceny, uwidacznia się także informację o przyczynie wprowadzenia obniżki.

Cenniki wywiesza się, wykłada lub w inny sposób udostępnia w miejscu sprzedaży towarów lub świadczenia usług tak, aby były one czytelne dla konsumentów. 

Co grozi za brak cennika usług?

Brak widocznego cennika grozi karą pieniężną nałożoną przez inspektora Wojewódzkiej Inspekcji Handlowej. Może ona wynieść nawet 20 tys. złotych (maks. 40 tys. zł dla „recydywistów), z zaznaczeniem, że przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej uwzględnia się stopień naruszenia obowiązków oraz dotychczasową działalność przedsiębiorcy, a także wielkość jego obrotów i przychodu.

Wysokie kary to efekt implementacji dyrektywy 98/6/WE Parlamentu Europejskiego. Zdaniem UE kary te muszą być skuteczne, proporcjonalne i „odstraszające". Podwyższenie wysokości górnej granicy kary pieniężnej ma również na celu zwiększenie poziomu ochrony interesów ekonomicznych konsumentów.

Obecnie zasady i tryb kształtowania cen towarów i usług, sposoby informowania o cenach oferowanych towarów i usług oraz skutki nieprzestrzegania uregulowań w powyższym zakresie określa ustawa z 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013 r. poz. 385).