W stanowisku nr 6/17/VII z 13 stycznia 2017 r. NRL pisze, że w pierwszej kolejności należy zająć się problemem braku odpowiedniej liczby miejsc specjalizacyjnych oraz niewystarczającej liczby jednostek prowadzących szkolenie specjalizacyjne. To nie jedyna kwestia wymagająca pilnego rozpatrzenia.

NRL wskazuje na zagadnienia, bez załatwienia których nie może być mowy o zmianie ze wszech miar złej sytuacji.

Problemy ujęliśmy w punktach:
- wprowadzenie zmian, które zachęcą podmioty prywatne (indywidualne i grupowe specjalistyczne praktyki lekarsko-dentystyczne) do włączenia się w realizację szkolenia przyszłych specjalistów (konieczna jest weryfikacja standardów akredytacyjnych, a także modyfikacja organizacji i sposobu finansowania specjalizacji);
- zwiększenie liczby rezydentur finansowanych z budżetu państwa;
- dofinansowane z budżetu państwa (na realnym poziomie) akredytowanych ośrodków, prowadzących szkolenie specjalizacyjne;
- wdrożenie ogólnopolskiego systemu przyznawania miejsc specjalizacyjnych;
- wprowadzenie wynagrodzenia dla kierowników specjalizacji;
- możliwość odliczania kosztów szkolenia od podatku;
- zagwarantowanie urlopu szkoleniowego uczestnikom specjalizacji;
- wprowadzenie zasady bezzwłocznego przesyłania jednostkom szkolącym umów i środków na finansowanie rezydentur;
- urealnienie programów specjalizacyjnych;
- ukierunkowanie szkolenia specjalizacyjnego na praktyczną wiedzę i umiejętności obejmujące konkretną specjalizację lekarsko-dentystyczną;
- finansowanie procedur, ujętych w programach specjalizacji z budżetu państwa.