Rzecznik Praw Pacjenta interesuje się m.in. kwestią dostępu lekarzy do specjalizacji dentystycznych. Jak wynika z raportu Naczelnej Izby Lekarskiej specjalizacje takie jak periodontologia oraz ortodoncja są bardzo rzadko wybierane przez lekarzy. Dlatego też RPP dopytuje ministra zdrowia czy planuje on jakiekolwiek działania w tym zakresie.

Rzecznik Praw Pacjenta przypomina, że na początku listopada 2015 r. wystąpił do ministra zdrowia z prośbą o przekazanie informacji jakie działania Ministerstwo Zdrowia podejmuje lub planuje podjąć w sprawie dostępu do specjalistycznego leczenia stomatologicznego oraz poprawy wczesnej diagnostyki i profilaktyki w tym zakresie.

Rzecznik Praw Pacjenta zidentyfikował następujące zagadnienia wymagające naprawy:
1. Brak możliwości świadczenia profilaktycznego u dzieci trzyletnich.
2. Niekorzystne warunki kontraktowania świadczeń dla dzieci i młodzieży dla niewielkich podmiotów leczniczych, co wpływa na ograniczenie dostępu do świadczeń na obszarach, gdzie brak jest dużych ośrodków.
3. Brak możliwości łączenia świadczeń profilaktycznych ze świadczeniami ogólnostomatologicznymi dla dzieci i młodzieży, co skutkuje niską realizacją profilaktyki, ponieważ - wobec wyboru pomiędzy wizytą profilaktyczną a leczniczą - rodzice wybierają leczniczą.
4. Niewystarczający zakres świadczeń w koszyku świadczeń gwarantowanych, brak. m.in. możliwości:
a) podstawowej diagnostyki radiologicznej — pantomogramu;
b) lakierowania zębów mlecznych;
c) atraumatycznego unieruchamiania zębów po urazach mechanicznych (bardzo częsty problem stomatologa dziecięcego);
d) wykonywania czterech, a nie dwóch zębowych zdjęć rtg w przypadku leczenia endodontycznego zęba stałego z niezakończonym rozwojem korzenia lub po wazie mechanicznym;
e) wykonywania protezy dziecięcej częściowej i uirzymywacza przestrzeni w przypadku przedwczesnej utraty uzębienia mlecznego.
5. Dostępność do opieki stomatologicznej realizowanej w ramach umów z NFZ dla dzieci i młodzieży w Polsce jest niewystarczająca. W ponad 50 powiatach nie podpisano umowy na świadczenia ogólnostomatologiczne dla dzieci i młodzieży do 18 roku tycia. W województwach, w których nie podpisano takich umów lub podpisano ich niewiele - wskaźniki próchnicy, zwłaszcza zębów mlecznych oraz zaniedbania w zakresie ich leczenia, są znacznie wyższe niż średnie wartości dla Polski.
6. Obecna wycena procedur stomatologicznych dla dzieci jest dalece zbyt niska (mimo trudniejszych warunków realizacji świadczeń u dziecka są one wycenione identycznie jak dla dorosłych, a w przypadku procedur leczniczych dotyczących zębów mlecznych zdecydowanie niżej niż dla zębów stałych; koszt wypełnień wykonywanych z materiałów światłoutwardzalnych gwarantowanych u dzieci w zębach stałych przednich jest wyższy niż z materiałów chemoutwardzalnych dla dorosłych — wycena taka sama).
7. Brak wyróżnienia i właściwej wyceny procedur realizowanych nie w znieczuleniu ogólnym u dzieci z niepełnosprawnością umiarkowaną lub średnią.
8. Brak procedur specjalistycznych w dziedzinie stomatologii dziecięcej (obecnie „trudne" przypadki kierowane są do jednostek dawniej „specjalistycznych". głównie akademickich i byłych przychodni wojewódzkich, których finansowanie jest identyczne jak gabinetu podstawowej opieki stomatologicznej, co skutkuje ich wzrastającym zadłużaniem).