Założenia do projektu ustawy przedstawił Leszkowi Dudzińskiemu wiceprezesowi NRL i przew. KS RL dr n. med. inż. Tadeusz Zdziech, prezes Stowarzyszenia Inżynierów i Magistrów Techniki Dentystycznej. Teraz przedstawiciel NRL oczekuje opinii i uwag lekarzy dentystów do projektu opracowanego przez (SIiMTD).

Projekt ten zamieszczamy tutaj.

Uwagi do tego dokumentu przedstawił już Andrzej Cisło wiceprezes Wielkopolskiej Izby Lekarskiej i przew. KS WIL.

Według Andrzeja Cisły wydanie jakiejkolwiek opinii na temat projektu jest niemożliwe z uwagi na:
- brak (lub nieprzedstawienie) uzasadnienia do projektu ustawy;
- brak projektu ustawy o Krajowej Radzie Specjalistów ds. techniki dentystycznej, który musiałby być integralną częścią całego rozwiązania legislacyjnego.

Projekt ustawy o zawodzie specjalisty do spraw techniki dentystycznej zakłada m.in.:
- wyodrębnienie zawodu specjalisty ds. techniki dent.;
- uprawnienie go do  samodzielnej pracy z pacjentem;
- uczynienie go zawodem zaufania publicznego i ustanowieniem dla niego nowej izby.

W ocenie Andrzeja Cisły zakorzeniona w polskim systemie wyłączność lekarzy dentystów na kliniczną pracę z pacjentem  ma głębokie uzasadnienie. Otóż przedstawiciel zawodu, który nie może pacjentowi zaproponować pełnej gamy leczenia zachowawczego i protetycznego, instynktownie i intuicyjnie może naprowadzać pacjenta na taki sposób myślenia o rekonstrukcji uzębienia, w ramach którego pacjent podejmie decyzję o protezie ruchomej osiadającej jako „podobno optymalnej”, podczas gdy obiektywna ocena i medyczny interes pacjenta prowadzić mogą do zupełnie innego wniosku, a mianowicie o konieczności wykonania uzupełnień stałych, mieszanych (protezy ruchome wsparte na protezach stałych), jak również rozwiązań na bazie implantów.

Argument ten można przenieść na grunt materii prawnej. Podstawą leczenia protetycznego jest ustalenie planu leczenia a następnie uzyskanie dla tego planu świadomej zgody pacjenta.

Zgodnie z orzecznictwem polskich sądów, elementem procesu uzyskiwania świadomej zgody pacjenta jest przedstawienie pacjentowi wszelkich alternatywnych możliwości leczenia.
Wyroki Sądów Apelacyjnych: w Łodzi I Aca355/13 | w Gdańsku I Aca51/1.

Osoba, mająca zakres uprawnień, a co za tym idzie zakres szkolenia przed- i podyplomowego ograniczony jedynie do klinicznego wykonywania najbardziej podstawowych rozwiązań, z natury rzeczy nie wykonująca innych, bardziej złożonych prac, nie jest w stanie wyczerpująco i kompetentnie przedstawić pacjentowi wszystkich informacji (włącznie z rokowaniem rozwiązań alternatywnych) niezbędnych do podjęcia przez pacjenta świadomej decyzji.