Oferta skarżącego podmiotu zajęła 7. miejsce i nie została wybrana z uwagi na uzyskanie niższej oceny w kryterium jakości w stosunku do podmiotu o takiej samej łącznej liczbie uzyskanych punktów oraz ze względu na wyczerpanie się środków finansowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uwzględnił skargę na decyzję dyrektora OW NFZ w Lublinie (III SA/Lu 44/18).

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy dyrektor OW NFZ oddalił odwołanie wyjaśniając m.in., że weryfikacja stanu faktycznego sprawy potwierdziła prawidłowość czynności podjętych przez komisję konkursową przy analizie porównawczej oferty skarżącej z oferentami innych podmiotów i zgodność tych działań z wymogami wynikającymi z przepisów.

Rozpatrując odwołanie od decyzji dyrektora NFZ Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Analiza akt sprawy oraz uzasadnienia zaskarżonej decyzji prowadzi do wniosku, że organ nie wykonał i nie ustosunkował się do wszystkich zaleceń pierwszego wyroku WSA w Lublinie.

Komisja konkursowa, poczynając od miejsca 1., przydzielała kontrakty zgodnie z wykazanym potencjałem oferenta. Bezsporną okolicznością było niezłożenie oświadczenia przez jednego z dentystów współpracującego ze świadczeniodawcą starającym się o kontrakt i skarżącym decyzje NFZ.

Komisja NFZ przyznała, że czas pracy personelu medycznego nie miał wpływu na ocenę punktową oferty, ze względu na brak jednego oświadczenia lekarza. NFZ przyznał, że potencjał oferenta spełniał wymagane minimum 5,2 etatu (harmonogramy pozostałych specjalistów gwarantowały utrzymanie 100 proc. dostępu w godzinach pracy przychodni, do specjalisty z zakresu chirurgii stomatologicznej). NFZ poinformował, że wartość potencjału lekarza, co do którego oferent nie przedstawił wyjaśnień - wynosi tylko 0,5 etatu (15 godzin tygodniowo), co bezsprzecznie wskazuje, że nieuwzględnienie tego lekarza specjalisty w ofercie nie miało wpływu na ocenę punktową. Pozostały personel bowiem (8,0 etatu wobec wymaganego 5,2 etatu) gwarantował potencjał przewyższający "wymagany" i nawet gdyby „kwestionowany” lekarz w ogóle nie został wymieniony w ofercie - to podmiot ten uzyskałby identyczną liczbę punktów rankingujących.

Przy takiej ocenie oferty – zdaniem Sądu – zabrakło wyraźnego stanowiska NFZ w kwestii punkowej oceny oferty (pierwotnej i końcowej) co do dostępności i organizacji udzielania świadczeń (jest to odrębnie oceniane kryterium i kategoria z maksymalną liczbą pięciu punktów) oraz co do sposobu oceny punktowej personelu (w ramach kryterium jakości).

Udzielanie świadczeń w wymiarze 120 godzin tygodniowo "daje 4,0 etatu lekarzy specjalistów" w sytuacji, kiedy świadczeniodawca wykazuje w ofercie 255 godzin pracy lekarzy dentystów, zgodnie z przelicznikiem 8,5 etatu, w tym 7 lekarzy udzielających świadczeń w wymiarze 120 godzin tygodniowo.

W świetle takie stanu zaskarżona decyzja dyrektora OW NFZ podlega uchyleniu.

Sygn. III SA/Lu 641/18.